De woordenteller van John Waters’ verhaal is weer in beweging, na het ‘waar was ik ook al weer’ moment. Omdat ik net de correctieronde van De vloek van Bedaron heb gedaan dit weekend, vind ik het lastig om te focussen. Het zijn immers twee totaal verschillende verhalen. De knop moet even om.

Ondertussen neemt de spin-off ook steeds meer vorm aan. Het lijkt soms of de personages in  mijn hoofd vechten om aandacht.
‘Hallo, het is hier al zo druk.’ zegt John dan. Tja, alsof het – nu nog even geheime personage van de spin-off – zich daar iets van aan trekt.
‘Maak jij je nu eerst maar eens druk om mijn verhaal.’ verzucht Abby en wijst naar de cover die nog niet helemaal goed is.

Tussen die drukte door, probeer ik dan wat op papier te krijgen. En tik, tik, tik, daar ga ik weer…