Kiezen voor mezelf: deadlines en publicatiedata.

Het moeilijkste wat ik heb gedaan, is mezelf boven al het andere plaatsen. Ik heb geleerd dat het niet egoïstisch is om mezelf op de eerste plaats te zetten (zelfs als mijn innerlijke stem het de hele tijd in mijn oor schreeuwde). Het op een na moeilijkste is: de gang van zaken veranderen omdat dat beter is voor mijn gezondheid.

Dit is wat ik nu weet: deadlines zijn voor mij een soort trigger en die moet ik vermijden.

Dit is wat ik eerder deed: in mijn enthousiasme deelde ik een boekomslag, omdat ik zo blij was over een (nieuw) project, en dan maakte ik de fout om er meteen een deadline aan te hangen. Want dat is wat ik in het leven heb geleerd: doelen stellen en die halen. Maar… zodra ik erover nadenk om een ​​van mijn boeken daadwerkelijk ter wereld te brengen, voel ik de druk toenemen, vooral als mijn deadline nadert en ik (nog) niet klaar ben.

Waarom ik moest veranderen: CVS (Chronisch vermoeidheid syndroom) hebben is omgaan met de constante vermoeidheid, en balans in energie houden. Schrijven is een van de dingen waar ik redelijk goed mee om kan gaan. Als ik het misschien vijf minuten per keer doe, krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Het is een van de laatste dingen waar ik me in wilde beperken, omdat ik er blij van word. Elke schrijver hier weet dat het bijna onmogelijk is om je innerlijke schrijver te beteugelen, de geest blijft goede ideeën, zinnen en personages opduikelen. Voor lezers is het lastig om wat langer op een boek te wachten. Ik weet het, ik wil ook een serie bingen.

De verandering: vanaf nu doe ik dit schrijven en publiceren-ding anders. Ik schrijf omdat ik er blij van word en deadlines stellen helpt me niet. Daarom zal ik geen nieuwe titel meer aankondigen, totdat deze klaar is om de wereld in te gaan. Ik bedoel helemaal af, kant en klaar en lintje erom.

Wat betekent het voor de lezers? Ik weet dat je gewend bent om de releasedatum te weten van een boek waar je maanden van tevoren naar uitkijkt, net als ik. Het helpt me echt als ik dat loslaat. Bekijk het eens van de positieve kant: je krijgt vanaf nu af en toe een verrassing van mij.

Is er ook iets om naar uit te kijken?

Ja! Dragon Bond  kun je echt verwachten op 1 oktober. Die is kant en klaar met een lintje eromheen!

Opbouw van een verhaal.

Als ik schrijf, dan bouw ik een verhaal eerst op. Ik stel de hoofdpersonen voor, laat zien wat hun motieven zijn, en waarom ze in het verhaal voor komen. Net als het plaatje bij deze tekst: ik bouw een muurtje van planken.

Als je als lezer een beeld hebt, begin ik te trekken aan de planken, sommige raken los, andere haal ik weg. Er ontstaat onbalans. Vaak gaat de spanning in een verhaal dan omhoog. Want, wie veroorzaakt de onbalans? Is het de hoofdpersoon, een slechterik of juist de goedzak? Is het met opzet of gaat het per ongeluk?

Hoe dan ook, die muur moet gefikst. Of dat lukt hangt van het verhaal af, want soms komt het niet goed; bijvoorbeeld bij de cliffhanger aan het eind van een deel in een serie of een boek zonder happy end.
Ik ben een schrijver die het laat gebeuren; mijn personages leiden mij en het verhaal, i.p.v. andersom. De muur die ik bouw, staat voor ik begin niet vast (kleur, hoe groot, hoeveel planken) en ook niet wie de planken weghaalt (of terugplaatst). Ik word dus ook verrast door mijn verhaal… Heerlijk!

Welk boek vond jij het allerbeste, het spannendste of het meest tragisch?

Publicatiedata bekend!

Dragon Heart wordt op 1 augustus gepubliceerd
E-boek € 5,99
Paperback (mass-market via Amazon.de) € 16,95

Dragon Bond wordt op 1 oktober gepubliceerd!
E-boek € 5,99
Paperback (mass-market via Amazon.de) € 16,95

Bij ieder verhaal horen personages die een naam nodig hebben. De ene keer gaat het me erg gemakkelijk af, de andere keer worstel ik en past het gewoon niet goed bij het personage.

Mara.

Voordat Mara, Mara heette, had ze drie verschillende namen. Geen van allen paste goed bij haar. Noem het een soort onderbuikgevoel. Een vriendin heeft me geholpen en zo kreeg Mara haar naam. Nu kan ik me haar niet meer voorstellen als ‘Olivia’ of ‘Juliette’.
Ik heb de namen niet ‘weggegooid’, want andere personages in de serie lopen er nu mee rond. Dat paste veel beter…

John Water.

John Water was de eerste naam die in mij opkwam en hij is blijven hangen. De voornaam is heel gewoontjes, maar de achternaam heeft een achtergrondverhaal. Water staat voor mij gelijk aan vloeibaar, bewegelijkheid en heeft niet altijd dezelfde vorm; het kan vast zijn, damp, regen en ga zo maar door. Eigenschappen die John ook heeft, niet letterlijk, maar wel figuurlijk. Hij heeft een aanpassend vermogen, en maakt gebruik van eigenschappen, die niet van deze wereld zijn…

Draken namen

Ja, dat was echt leuk om te doen! Genoeg draken in de Drakenkoningin serie, dus ik kon mijn fantasie los laten gaan. Simay, Carvu, Lunos, Sjorstun, Onar, Alysa, Silk en Mebrusia. Twee draken zijn naar iemand vernoemd (ik verklap niet welke) en een andere draak heeft haar naam van een lezer gekregen: Mebrusia!
Het was een kwestie van een plaatje maken in mijn hoofd en een voorstelling maken welke naam erbij zou passen. Ook hield ik de stijl van het verhaal in gedachten, waar komt het dier vandaan…
Wist je dat de draken in de serie niet allemaal dezelfde kleur hebben? Er zijn groene, rode, grijze, blauwe, bruine en combinaties ervan.

Nieuwe personages

Stel: je bent een jonge vrouw, je hebt een scherpe tong, een eigen mening en je houdt van je vak. Je vormt je snel een mening over anderen, maar die hoeft niet altijd juist te zijn. Ben je een vriend van haar dan zit je goed, vijanden…
Heb je al een beeld? Welke naam zou bij dit personage passen?

Stel: overal waar je komt kijkt iedereen over je heen. Stilletjes bekijk je de wereld, absorbeert ieder detail als een spons en bent leergierig, altijd op zoek naar iets nieuws. Je bent van mening dat mensen maar rare wezens zijn en je begrijpt ze ook niet altijd. Dat zorgt wel eens voor hilarische taferelen die je niet zo bedoelt.
Zie je het personage voor je? Welke naam zou erbij passen?

In het Scandinavië van AD 980…

…wonen de twee broers Erik en Harald in het kleine dorpje Vintervarg. Wat zich daar afspeelt, heeft verstrekkende gevolgen tot ver buiten de grens van het plaatsje. Ergens anders, voorspelt een ziener de toekomst en dit keer is het niet voor een ander, maar voor haarzelf… Oopsie!

Verwacht: 2021

Een update over schrijven.

Zonder dramatisch te doen; chronisch pijn- en vermoeidheidsyndroom is een ‘pain in the ass’. Het zorgt ervoor dat mijn hele leven overhoop is gehaald. Het heeft een heleboel moeite gekost om het weer enigszins op de rit te krijgen en ik ben zielsgelukkig dat ik nog kan schrijven! Al doe ik dat 5 tot 15 minuten op een dag als het gaat, het lukt wel. Yay!

Dat is natuurlijk goed nieuws, want al die minuutjes tellen op en voilà… twee korte verhalen! Bones & Omen komen dit jaar uit. Daarnaast worden ze ook in het Nederlands uitgegeven (in een bundel).

En dit is een mockup van de Nederlandse boekomslag:

Het boek komt als bundel uit in het Nederlands als e-boek en paperback (en geen hardcover zoals op de mockup – dit is een voorbeeld). Het vertaling wordt verzorgt door Ninja Paap-Luijten en daar ben ik ontzettend blij mee!

Verwacht: 2022